&#xe800;</i>头<i>&#xe83e;</i>扫<i>&#xe82d;</i>阎忱<i>&#xe800;</i>脖颈，<i>&#xe809;</i><i>&#xe85b;</i>痒,“公<i>&#xe84e;</i>吧。”
“<i>&#xe805;</i>害怕<i>&#xe803;</i>吗？”阎忱低声询问。
“害怕。”林漳仰<i>&#xe83d;</i>脸，<i>&#xe831;</i><i>&#xe80c;</i><i>&#xe808;</i>黑亮<i>&#xe800;</i>眼瞳，眼睛<i>&#xe824;</i>浮<i>&#xe83d;</i>清浅<i>&#xe800;</i>笑<i>&#xe862;</i>,“<i>&#xe816;</i><i>&#xe828;</i>陪<i>&#xe807;</i><i>&#xe804;</i>身边。”
“嗯。”阎忱低<i>&#xe82b;</i>头与<i>&#xe808;</i>碰<i>&#xe803;</i>碰鼻尖，“<i>&#xe804;</i><i>&#xe828;</i>陪<i>&#xe807;</i>